De bijzondere levens van Violette

Violette werkt als opzichter op een begraafplaats. Daar heeft ze de belangrijke rol een steun te zijn voor iedereen die op de begraafplaats komt. Als op een dag een politiechef op het graf verschijnt, blijkt hij belangrijke informatie voor Violette te hebben over haar verdwenen man: Philippe Toussaint.

De bijzondere levens van Violette is een uniek boek. Zodra je met de eerste pagina start voel je de magische en gedetailleerde schrijfstijl van Valerie Perrin. Ze schrijft zo gedetailleerd dat het verhaal wat traag is, maar waardoor je compleet stilstaat bij alle gebeurtenissen en emoties.

Weet dat het verhaal niet vrolijk is, maar tragisch over verlies en rouw. Waarin de bijzondere herinneringen van verschillende levens aan bod komen. Afwisselend volg je de verhalen van de mensen die op de begraafplaats liggen of komen. Deze verhalen zijn erg mooi en emotievol om te lezen, maar ook aangrijpend. Violette is een krachtig personage die klaarstaat voor iedereen. Maar toch ontdek je dat ze zelf een behoorlijk verleden met zich meedraagt. Waarin ze niet weet wie ze is en hoe ze hiermee moet omgaan. Je wordt meegezogen in de gevoelens van Violette en de zoektocht naar zich gelukkiger te voelen. Het gevoel dat ze zich zo ongelukkig is, is prachtig beschreven. De hoofdstukken worden afgewisseld met verhalen van de begraafplaats en het verleden van Violette.

De bijzondere levens van Violette gaat onder je huid zitten en laat je niet meer los. Je moet even inkomen in de gedetailleerde schrijfstijl die erg beeldend is en waardoor je je compleet op de begraafplaats met Violette bevindt. Dit is prachtig, omdat je de gevoelens van de bezoekers meekrijgt en je ook compleet onderdompelt in het eigenaardige personage Violette. Een boek die je nog lang zal bijblijven.

Violette Toussaint is de beheerder van de begraafplaats van Brancion-en-Chalon, een plaats waar haar hart en ziel aan vastgeklonken zijn, een plek waar ze rust heeft gevonden. Violette heeft veel meegemaakt en ze heeft zich in haar leven maar kort écht geliefd gevoeld, maar hier vond ze echte vriendschap en heeft ze een nieuw soort familie om zich heen verzameld. Ze is bevriend met alle medewerkers, biedt steun aan iedereen die het nodig heeft, houdt een uitgebreid register bij van alle begrafenissen en ze neemt veel verantwoordelijkheid op zich.

Over haar verleden heeft Violette het vrijwel nooit, ze beschermt zich tegen de buitenwereld om niet weer te worden afgewezen, ze bewaakt haar hart zodat het nooit meer zoveel pijn zal doen. Maar wanneer politiechef Julien naar de begraafplaats komt met een bijzonder verzoek, is dat het begin van een reeks gebeurtenissen die Violettes leven op zijn kop zetten, waardoor het nooit meer hetzelfde zal zijn.

"Weet je, Violette, jij en ik hebben onze portie ellende wel gehad, en toch zijn we er nog. Met z'n tweeën lijken we op alle romans van Victor Hugo bij elkaar. Een bloemlezing van groot ongeluk, klein geluk en hoop."

Violette vertelt haar levensverhaal, in het heden en met terugblikken naar het verleden, waar tegelijkertijd verhalen van andere personages en de verhalen van overledenen mee worden verweven, op een knappe manier, zonder dat het ergens verwarrend wordt. Vaak worden kleine hints gegeven die pas later verklaard worden, kleine hints die je nieuwsgierigheid prikkelen waardoor je alleen maar door wilt lezen en het verhaal steeds completer wordt.

Het is zeer bloemrijk, gedetailleerd, rijk, beeldend, sfeervol en levendig geschreven, waardoor het verhaal vooral in het begin wat traag aanvoelt, maar het krijgt met ieder hoofdstuk dat verstrijkt meer betekenis. Het staat vol met prachtige zinnen en mooie boodschappen en je zult intens mee gaan leven met Violette. Neem de tijd om alles op je in te laten werken, geef je over aan dit verhaal en laat je meenemen, want alles valt op een gegeven moment op zijn plaats.

Dit is een krachtig verhaal over liefde, over verdriet, tegenslag en gemis, over verlies en rouw, een verhaal over hoop en zingeving, over hart voor je werk hebben, over geloof hebben dat het beter wordt. Een hartverscheurend en hartverwarmend verhaal over alle facetten van het leven. Het is een boek dat de hoop geeft dat er altijd ergens een lichtje op je wacht, hoe donker alles om je heen ook lijkt. Een bijzonder boek dat je niet alleen leest maar zeker ook voelt, een verhaal dat je in je hart sluit en niet snel meer vergeet!

Geschreven bij De bijzondere levens van Violette

Een prachtig geschreven boek. Mooie meerdere verhaallijnen die wel herkenbaar blijven. Ontroerend. Ik zou van deze schrijfster nog wel een boek willen lezen, maar dit is tot nu toe het enige boek in het Nederlands vertaald.

Dit boek, dat eigenlijk allemaal levensverhalen bevat, draait om Violette. Violette heeft zelf ook nogal wat levens geleefd en wij leren haar kennen als beheerder van een begraafplaats. Waar zij zoveel meer doet dan alleen het beheren van de begraafplaats. Ze biedt een luisterend oor, een warme maaltijd of een goed glas sterke drank. Via Violette, leren we de verhalen kennen van de overledenen, maar we komen tijdens het lezen ook steeds meer te weten over Violette zelf. Mede dankzij politieman Julien, moet Violette terug in het verleden met alle gevolgen van dien.

Als je dit boek leest, lees je vooral vanuit de ogen van Violette, maar op momenten ook vanuit andere personages. Zoals haar verdwenen ex-man of vanuit de brieven van de moeder van Julien.
Het leest wat traag omdat de woorden zo mooi zijn en de boodschappen tussen de lijnen door nog mooier zijn. Ik stoorde mij hier zelf niet aan, dit is een boek dat heerlijk is om uren te lezen en uren over na te denken.

‘Als het gesneeuwd heeft, staat de wereld stil.’

Violette en haar bij elkaar geraapte familie op de begraafplaats geven je inzichten tot allerlei levens en allerlei gebeurtenissen in het heden en het verleden, zelf ben ik hier dol op, en de auteur stelde me niet teleur. Er zit soms een wat trage opbouw in, maar dat mag bij dit boek. De vragen die je als lezer hebt, worden gelukkig beantwoord, het een wat voorspelbaar, het ander totaal niet. De auteur snijdt onderwerpen aan zoals rouw en verdriet. Maar ook liefde en geluk. De bijzondere levens van Violette, vond ik een warme roman, vol mooie zinnen en onderliggende boodschappen, die ik zeker aanraad om te lezen.

Mooi geschreven, ontroerend verhaal.

Prachtig boek, zeer bijzonder geschreven. Een absolute aanrader!

“Het leven is een langdurig verlies van alles waar je van houdt.”
De bijzondere levens van Violette is het eerste boek van de bekende Franse auteur Valérie Perrin dat in het Nederlands verscheen. Haar eerste roman De vergeten zondag verscheen in 2015 en Perrin heeft verschillende prijzen voor haar vele romans gewonnen. Naast auteur en fotograaf zijn, schrijft Perrin samen met haar man scenario’s.

In De bijzondere levens van Violette wordt het levensverhaal van Violette verteld. Violette is afgestaan bij haar geboorte en grootgebracht zonder liefde in pleeggezinnen. Wanneer ze valt voor de charismatische Philippe Toussaint hoopt ze een familie te vinden die ze altijd heeft gemist. Als ze zwanger wordt, is haar geluk compleet, maar Philippe verwijdert zich steeds meer van haar en gaat elke dag met zijn motorfiets erop uit. Als Violette en Philippe als beheerdersechtpaar worden aangesteld van een begraafplaats, vindt zij hier haar draai. Ze leeft als een kluizenaar en biedt iedereen een luisterend oor en een hartversterkertje die het gebruiken kan. En Philippe? Niemand weet waar hij is! Als op een dag commissaris Julien Seul op haar deur klopt met een ongewoon verzoek is dit het begin van een blijvende verandering in Violettes leven.

De bijzondere levens van Violette is een indringend, melancholisch verhaal waar de lezer regelmatig moet slikken hoe Violette behandeld wordt door haar man Philippe. Tijdens het lezen ga je steeds verder de diepte in van haar leven. De emoties van Violette komen zo ook extra krachtig binnen bij de lezer. Een heleboel personages kruisen het pad van Violette en hun verhalen worden in de loop van de geschiedenis verteld. De lezer leert Violette goed kennen. Ze is meegaand, bang om verlaten te worden en tevreden met het weinige dat ze heeft. Naarmate het verhaal vordert, verandert Violette. Sympathie en meeleven met Violette is iets wat de lezer vanaf de eerste bladzijde doet. Philippe is lui en een echte rokkenjager. Hij laat Violette overal voor opdraaien en houdt haar kort door het geld te beheren. Er staan veel mooie beschrijvende zinnen in. “Je kunt voelen dat de krachtmeting tussen de winter en de zomer is beslecht.” Hiermee duidt de auteur de lente aan. Het verhaal wordt grotendeels vanuit Violette verteld en wisselt tussen heden en verleden. Af en toe is Philippe of de alwetende verteller aan het woord. Boven de korte hoofdstukken staan citaten die van toepassing zijn op het betreffende hoofdstuk en betrekking hebben op de eeuwig durende liefde.

“Dode bladeren worden weggeschept, herinneringen en teleurstellingen ook. “

Het is jammer dat niet boven de hoofdstukken staat vanuit wie het verteld wordt, daar dit niet altijd meteen duidelijk is en hierdoor verwarrend kan zijn. Hoofdstuk 39 is voor mij een hoofdstuk dat ik niet begrepen heb en van de hak op de tak springt. In het verhaal komt de liefde in allerlei gedaantes voorbij; ouderlijke liefde, het ontbreken ervan, onbereikbare en onbeantwoorde liefde. Hoop komt voorbij in de vorm van verschillende personages die belangrijk zijn voor Violette. Door de regelmatige verwijzingen van Perrin naar ‘De regels van het ciderhuis’ van John Irving wordt de lezer geprikkeld om dit boek op te zoeken. Het is namelijk het lijfboek van Violette en gaat over het leven van de wees Homer waar Violette zich mee verwant voelt. Perrin schrijft sfeervol, maar gedetailleerd, waardoor het verhaal traag is. De vele opsommingen die de auteur gebruikt, maken het verhaal af en toe langdradig en als lezer komt de neiging hier dan overheen te lezen. Er staan veel anekdotes over de begraafplaats (met jaartallen) en zijn bezoekers.
Na het lezen van De bijzondere levens van Violette kan de lezer niet anders denken: dan zorgt de waarheid voor rust? Het is een aangrijpende roman over het verwerken van verdriet en niet geaccepteerd worden.