Leopold II Het hele verhaal

Omstreden of niet, van 1865 tot in 1909 was Leopold II de monumentale koning van België.

Deze biografie gaat diep in op zijn persoon, zijn regering, zijn veelbesproken privé-leven, en natuurlijk op Congo. Laten we ook niet vergeten dat Leopold II zijn vaderland verrijkte met een aantal monumentale gebouwen: zo vormde hij Brussel om van een saaie provinciestad tot het 'kleine Parijs' zoals wij het nu kennen.

Biograaf Op de Beeck laat het voorgaande op een rustige en prettig leesbare manier passeren. En geeft volop ruimte tot het vormen van een eigen mening. Dit alles in meer dan 700 bladzijden, met de nodige illustraties.

Door een ander boek over dictators raakte ik geïnteresseerd in de levensloop van Koning Leopold II, was hij zo een grote dictator? Het boek even lezen.. Ja het was een behoorlijk dikke pil. Het boek vertelt het hele leven van Leopold. Zijn jonge jaren, zijn vreemde gedrag tot zijn koningschap, het Congoitem, zijn vele buitenechtelijke relaties, zijn invloed op de ontwikkeling van België. Het komt allemaal voorbij.

Leopold II prins van België, hertog van Saksen, prins van Saksen-Coburg en Gotha, hertog van Brabant en senator, was de tweede koning der Belgen. Hij was de tweede, maar de oudste overlevende zoon van Leopold I van België en Louise Marie van Orléans. Hij volgde op 17 december 1865 zijn vader op en bleef koning tot zijn dood. Leopold II was ook de stichter, eigenaar en soeverein van de Onafhankelijke Congostaat (of Congo-Vrijstaat), zijn privé-project. Dit werd hem toegezegd door de Koloniale Conferentie van Berlijn. Ten tijde van zijn koningschap zijn er veel gruweldaden in Congo-Vrijstaat gepleegd, waardoor zijn nalatenschap omstreden is.

De auteur heeft een indrukwekkend boek afgeleverd. Wel gedocumenteerd, goede research. Niks is aan het toeval overgelaten. Een groot gedeelte gaat over de Congo vrijstaat en de gruweldaden die er gepleegd zijn. Leopold werd in een eerder boek een beetje vergeleken met Hitler. Maar dat is een onjuiste benadering. Hitler gaf zelf de opdracht om Joden, Zigeuners etc uit te roeien. Leopold II heeft daar zelf nooit opdracht voor gegeven. Dat deden de lokale generaal is Congo zelf. Leopold is het natuurlijk wel ter ore gekomen, maar was niet voldoende bij machte deze daden tegen te gaan. Of misschien bang de grote inkomsten mis te lopen..

Daarnaast veel aandacht voor zijn privéleven, zijn ongelukkige geregelde huwelijk, zijn niet zo goede vader rol. Daarin komt hij liefdeloos over. Zijn vermeende uitspattingen met minderjarigen en zijn minnaressen en buitenechtelijke kinderen. Zo weet je niks van de deze koning, zo weet je heel veel. Of het boek de vraag beantwoordt of Leopold II tot de grootste dictators van wereld behoort? Leopold II heeft goede dingen voor het vaderland gedaan, Congo heeft hem absoluut niet goed gedaan. Maar zoals eerder vermeld hij was geen opdrachtgever van geweld. Het enige wat je hem aan kan rekenen is zijn lust naar geld en het daarom niet voldoende ingrijpen bij de gruweldaden.

Samengevat : Een zeer compleet boek over de tweede koning van België. Alle goed en minder mooie kanten worden belicht. Het boek mag zeker niet op de boekenplank ontbreken als je interesse hebt voor het Belgisch koningshuis.

Er is heel wat te doen rond Leopold II, daarvoor kocht ik het boek en het is bijna ten einde, heel goed geschreven en alles is zo duidelijk voor mij, het resultaat dat ik wou. Standbeelden en borstbeelden heeft geen zin, men zou beter het boek lezen, en in die tijd plaatsen, dan zou niemand nog zoiets uithalen.

Naast het politieke leven van Leopold zal het boek ook gaan over hoe de koning
was in zijn privéleven. We worden meegenomen op zijn vele reizen. We leren
hem kennen als echtgenoot en vader, maar ook als minnaar. Waar andere
biografieën over de vorst stoppen gaat het boek van Johan Op De Beeck verder,
wat het boek zeker boeiend maakt maar vooral ook origineel.
“Met nauwelijks merkbare vleugelslag verhief een arend zich hoog boven de
boomtoppen...Leopold staarde naar de hoge Alpenkammen die hem omringden…
Maar hun schoonheid bekoorde hem niet. Wat, zo vroeg hij zich af, zat hij hier te
doen?’’
Uit bovenstaand citaat blijkt onmiddellijk dat de auteur een mooie, en sterk
beeldende schrijfstijl heeft. Als lezer hang je vanaf de eerste pagina aan zijn
lippen en de dikke pil van 900 pagina’s verveelt geen seconde. Maar uit het
citaat blijkt ook dat waar het aan bronnen ontbreekt, de auteur zelf aanvullingen
maakt door in het hoofd van Leopold te kruipen. Hij zal gevoelens en
bedenkingen aanhalen die Leopold gemaakt zou hebben en hier gaat het volgens
mij mis, want als auteur van non-fictie dien je je aan de feiten te houden. Je kan
onmogelijk weten hoe iemand zich op een bepaald moment voelde zonder dat er
hier geschreven bronnen over zijn zoals bijvoorbeeld dagboekfragmenten of
brieven. Dergelijke aannames kan je je als auteur veroorloven in historisch
romans, maar niet bij non-fictie. Hierdoor ontbreekt het bovendien ook aan
objectiviteit, de stem en vooral de mening van de auteur is voelbaar doorheen
gans het boek. Op zich niets mis mee, maar het blijft non-fictie waarbij er nog
steeds ruimte moet overblijven voor de lezers om zich een eigen mening te
vormen, wat hier bij Leopold II moeilijk is. Het voelt aan alsof de auteur zijn
eigen point of view opdringt bij zijn lezers.
Het boek bevat heel wat sappige anekdotes over Leopold’s liefdesleven en zijn
bordeelbezoeken, wat enerzijds leuk om te lezen is en voor een leuke afwisseling
zorgt tussen de soms droge politieke materie. Anderzijds de vele en te sappige
details bieden geen meerwaarde aan het verhaal. Het mocht niet ontbreken in
een volledige biografie over de vorst maar door de veelheid wordt het iets waar
een geschiedenis liefhebber niet in geïnteresseerd is.
Maar waar ik mij het meest aan stoorde na het lezen was dat ik niet overtuigd
ben een correct beeld over koning Leopold II gekregen te hebben. Er zijn toch
wel wat inhoudelijke slordigheden en er worden aannames gemaakt over
Leopolds handelingen en gedachten die de auteur niet kan weten.
Johan Op De Beeck heeft met Leopold II een zeer lijvig werk geschreven in zijn
gekende, mooie beeldende schrijfwijze. Hierdoor verveelt het boek geen
moment. Maar het is en blijft een non-fictie en hierbij is de inhoud ook zeer
belangrijk en hier stel ik mij toch af en toe vragen bij. Persoonlijk denk ik dat het
fictie werk van Johan mij veel beter zal bevallen! Voor nu kom ik jammer genoeg
niet verder dan 2 sterren **

prachtig boek

Johan Op de Beeck is en blijft weergaloos, hij mag over zijn versleten paar schoenen schrijven en ik ben nog gefascineerd denk ik.
Ik had nooit gedacht dat een vuistdik boek over Leopold II godbetert mij zo ging boeien, eigenlijk een geschiedenis waar ik totaal geen voorkennis over had. Vooral zijn genuanceerde doch kritische eindconclusie vond ik zeer sterk.
Helemaal klaar voor een volgend boek van Johan!

de gehele waarheid

geschreven in duidelijke taal

Uitstekend boek