Slash 13 - Getekend

“Zondagavond was bowlingavond, mijn vader en stiefmoeder waren altijd pas om een uur of elf terug. Voor die tijd moest ik weg zijn.” Weglopen? Verschillende kinderen dreigen er wel eens mee. Maar wie doet het echt? Katja Holtvoet deed het. Nadat ze zelfmoord had geprobeerd te plegen en weer bij haar vader in huis kwam, besloot ze zichzelf ‘te redden’. Zij deed haar verhaal, Evelien de Vlieger schreef het op. ‘Getekend’ het boek van deze twee dames vertelt het indrukwekkende, schrijnende verhaal van Katja Holtvoet.

Katja besluit weg te lopen, om te voorkomen dat ze weer een zelfmoordpoging gaat doen. Nadat ze de eerste poging heeft gedaan, werd ze weer bij haar vader en stiefmoeder in huis geplaatst. Ook zou ze weer naar haar moeder moeten. Erger kon niet! Op een avond besluit ze daarom te vertrekken. Na een nacht op het kerkhof zoekt ze haar psychiater op. Hij wil haar laten opnemen in een psychiatrische kliniek. Katja stemt in en vertrekt naar de kliniek. Daar moet ze proberen beter te worden. En dat kan alleen… door het verleden weer op te rakelen.

Evelien de Vlieger en Katja Holtvoet hebben met Getekend een nieuw deel in de serie Slahboeken geschreven. Het indrukwekkende verhaal van Katja wordt op luchtige wijze beschreven, waardoor het zeker niet minder ingrijpend wordt. De gebeurtenissen in het verhaal zijn schrijnend, maar doordat ze niet ‘veel’ aandacht krijgen, wordt de emotionele lading minder. Daardoor is het verhaal te begrijpen en te bevatten, voor elke lezer.

De schrijfstijl is prettig. Korte zinnen, waarin vooral de gedachten van Katja naar voren komen, domineren het boek. Het verhaal heeft niet veel ruimte voor diepgaande bijzinnen en ondoorgrondelijke woorden. Dat maakt het verhaal aantrekkelijk. ‘Het staat er zoals het er moet staan’, niet mooier, niet minder mooi. Door de niet-opvallende schrijfstijl wordt het voor de lezer mogelijk een eigen mening over het verhaal en de gebeurtenissen te vormen.

Het boek bevat niet veel actiespanning, maar dat is in dit geval ook niet nodig. Het verhaal op zich is al genoeg stof om over na te denken, is al spannend genoeg. Waar menig ander boek ‘saai’ wordt bij het ontbreken van actiespanning, is dat hier in mindere mate het geval. Katja’s verhaal is aangrijpend en trekt de lezer mee, vanaf de eerste bladzijde. De onverwachte wendingen in het verhaal zorgen toch voor een kleine versnelling. Dat maakt het verhaal nog net wat beter. Een moeder die ineens opgenomen blijkt te zijn en een onverwachte relatie maken het verhaal onvoorspelbaar.

Via terugblikken maakt Katja ons deelgenoot van haar verleden. Ze neemt ons mee naar de bezoekjes aan haar moeder en ze laat ons ervaren hoe haar vader en stiefmoeder tegen haar deden. Daardoor worden haar ‘acties’ in het heden ineens begrijpelijk. De Vlieger en Holtvoet hebben dit op een goede manier uitgewerkt.

“Wat kon ik nog, behalve zelfmoord plegen – iets wat me niet goed afging aangezien ik er nog was? Uit hun ogen verdwijnen. Ik propte mijn tas onder de snelbinder van mijn fiets, sloeg de deur achter me dicht en vertrok.”

Ik werk zelf in de zorgsector en ik herkende Katja en haar verhaal. Nooit voorheen hoorde ik zo duidelijk de stem van de patiënt. De boek leest gemakkelijk en het is een aangrijpend verhaal maar ik heb er ook echt van bijgeleerd. Ik beveel het ten sterkste aan.

Makkelijk te lezen,spannende en goed geschreven boek