De alien

Victor heeft het niet makkelijk. Jaren heeft hij met zijn ouders in het buitenland gewoond, in een compound, zonder leeftijdgenoten, waar hij zich eigenlijk te pletter verveelde. Op zich fijn dus dat hij terugkomt naar zijn geboortedorp in Nederland. De reden van de verhuizing is alleen wat minder: zijn ouders zijn omgekomen bij een aanslag…
---
Maar Victor probeert de moed erin te houden. Hij is schathemeltje rijk en kan zijn ouderlijk huis weer intrekken, want de huurders zijn via de notaris op de hoogte gesteld. En misschien zijn hier wel leeftijdgenoten met wie hij vrienden kan worden.
---
Helaas krijgt Victor niet het welkom dat hij verwacht en dat hij zo nodig heeft. En dat is de druppel die de emmer doet overlopen: Victor is boos en zint op wraak!
---
Ondertussen zijn de vrienden Fay, Julie, Joost en Harm bezig met de organisatie van het jaarlijkse zomerfeest. Ze hebben net eindexamen gedaan, dus dit is waarschijnlijk de laatste keer dat zij het feest organiseren, want straks gaan ze allemaal een andere richting uit. Bovendien lijkt hun vriendschap sowieso niet zo hecht meer als vroeger. Zijn het de hormonen die in de weg zitten? Zal hun pact geen seks te hebben met elkaar standhouden?
---
Vooral Fay heeft er veel moeite mee dat ze uit elkaar lijken te groeien. En daarnaast zit ze ook behoorlijk in de knoop met zichzelf. Wil ze wel echt ballerina worden? Haar hele leven op de lijn letten en calorieën tellen?
---
Heftige problemen dus in “De alien”. Niet alleen de gebruikelijke onzekerheden die horen bij het volwassen worden, zoals carrièrekeuzes en seksualiteit, maar ook dingen als gescheiden ouders, jaloezie en vluchtelingenopvang. Hoe er onder de oppervlakte van een schijnbaar vredig dorp heel wat meer aan de hand kan zijn…
---
Desondanks is het geen zwaar verhaal. Het leest lekker weg en je leeft intens mee met vooral Victor en Fay.
---
Wat dit boek écht bijzonder maakt, is dat het niet gaat over 'bad guys' en 'good guys', maar over gewone mensen. Mensen die stomme dingen doen en zich weleens vergissen. Dat betekent niet dat ze ‘fout’ zijn. De boodschap die je meekrijgt is: vooroordeel niet meteen, iedereen verdient een tweede kans. Heel mooi!

In het villadorp Huizerveld zijn vluchtelingen uit oorlogsgebieden niet welkom. Een familie Polen met een aannemersbedrijf zijn er de enige buitenlanders. Voor de gemeenteraad snijdt het mes aan twee kanten: zij geeft de familie op als vluchtelingen en ontduikt zo een opdracht van de Rijksoverheid om echte vluchtelingen te huisvesten, en het aannemersbedrijf voert verbouwingen voor de inwoners zwart uit.
Victor Pijl heeft zijn kinderjaren in Huizerveld doorgebracht. Als hij zes is besluit zijn vader met het gezin voor zijn werk naar het Midden Oosten te verhuizen. Victor groeit eenzaam op in een compound in de woestijn, tussen verwende expats en nederige bedienden. Tot IS er een aanslag pleegt en zijn ouders vermoordt.
Het boek begint met de getraumatiseerde jongeman die terugkeert naar het dorp. Maar dan blijkt zijn ouderlijk huis illegaal verhuurd te zijn aan...het aannemersbedrijf!
Victor ontdekt meer misstanden in het dorp en schopt keet. Hij zoekt aansluiting bij de vriendengroep Harm, Fay, Julie en Joost. De vriendengroep is verdeeld - is Victor, de alien, te vertrouwen? Waarom zoekt hij naar wapens op internet? Wanneer Harm op Victors laptop een filmpje ontdekt waaruit blijkt dat de Huizervelders niet zo vlekkeloos zijn als ze zelf graag denken, besluit de groep om Victor te ontvoeren en vast te houden in een garage.
'De Alien' is een spannende thriller vol onverwachte wendingen. Seksuele gevoelens en handelingen worden eerlijk en direct omschreven. Ook daardoor zijn de beslissingen die de personages nemen erg invoelbaar.
Misschien zet de combinatie van titel, cover, trefwoorden en flaptekst sommige mensen op het verkeerde been. Verwacht geen 'Twilight'-achtige romance met buitenaardse wezens in plaats van vampiers. 'De Alien' gaat over echte jonge mensen die voor ingrijpende keuzes staan.
Ik kon dit boek NIET neerleggen.

"Dat moet een alien zijn geweest, zei Joost. Zo'n hagedis, vermomd als mens, naar de aarde gekomen om ons te koloniseren." ~ p22

Niemand vind het leuk een negatieve recensie te schrijven. Een auteur heeft heel veel werk en liefde in een boek gestopt, en wie ben ik om het af te kraken. Een recensie is nooit meer dan een mening, waar de een een boek de hemel in prijst kan een ander juist enorm teleurgesteld zijn... Over smaak valt nu eenmaal niet te twisten. Helaas is De Alien voor mij zo'n boek. En eerlijk gezegd, als ik hem zelf had gekocht, had ik hem niet eens uitgelezen...

"Aliens', zei een melodieuze stem opeens. 'Ze komen van ver. Wat willen ze van ons?" ~ p112

Vanaf de eerste pagina word je in het diepe gegooid. Geen idee wie je bent of waar je bent. Maar dat is niet erg, soms kan dat juist spanning creeeren... Langzaam aan word het gezelschap voorgesteld, en leer je de karakters kennen. 4 rijkeluis kinderen die opgegroeid zijn in een dorp waar iedereen elkaar kent, en niemand iets te kort komt, en Victor die na het brute overlijden van zijn ouders terugkeert naar zijn geboortedorp met de nodige emotionele littekens.
Er word uitgebreid de tijd genomen om het verhaal neer te zetten, en lange tijd heb ik me afgevraagd waar het verhaal heen zou gaan. Het kon me niet boeien, de personages zijn niet sterk genoeg om mijn aandacht te trekken... Tot er eindelijk een verandering in het verhaal kwam. Yes! Hier zat ik op te wachten! Het voelde bijna als een beloning. Maar ook dat gedeelte kakt gevoelsmatig weer in en richt zich vervolgens weer op een ander punt.
Het voelt als of iemand boodschappen is gaan doen en thuis kwam met alleen Bloem, Cola en Spruitjes. Geen verkeerde producten, maar zo tesamen heb je helemaal niks aan. Zo voelt het verhaal voor mij ook. Er zitten goede elementen in, maar het vormt geen geheel... als of er een lijstje met punten is gebruikt die in het verhaal moesten, losse concepten die net geen mooi geheel vormde. Terwijl er zoveel potentie in het verhaal zit en de elementen los niet verkeerd zijn, vormt het geen fijn en soepel geheel.

"Toen hij kreunend klaar kwam, voelde ze iets warms op haar hand. Het rook kruidig en deed haar aan iets uit de indische keuken denken, maar ze wist iet precies wat." ~ p209

En dan zijn er de seksueel getinte stukken. Ik ben absoluut niet preuts, en lees graag een NA op z'n tijd. Maar in een YA vind ik dit echt een no-go. De "ontluikende seksualiteit" zoals benoemd op de achterzijde, vond ik voor een YA te expliciet. De seksuele passages met het daarbij behorende platte taalgebruik horen mijnsinziens absoluut niet in een YA, en paste ook absoluut niet in dit verhaal. Het taalgebruik voelde in dit geval meer als stoerdoenerij, kijk eens wat ik durf te schrijven, dan als een toevoeging van het verhaal.

Maar feit blijft dat dit slechts mijn mening is... dus lees vooral dit verhaal en creeer je eigen mening als je je daar toe geroepen word.
Voor mij was dit slechts 2 sterren, en niet voor herhaling vatbaar. Jammer, want ik denk dat het verhaal veel meer had kunnen bieden!