De CorrLinks affaire

Liefde vind je op de vreemdste plaatsen.
Maar wat doe je als je de liefde vindt in een gevangenis?

Op het moment dat ik als proeflezer aan dit boek begon, kwamen er allerlei gedachten in mij op: Die Evelien is gek! Contact zoeken met een gedetineerde. In de Verenigde Staten nog wel. Wat als hij, het is een man, een moord op zijn geweten heeft? Of een zedendelict? Het klassieke beeld wat ik had van een gedetineerde. Hij zal het wel verdiend hebben. Je wordt niet zomaar in de gevangenis gezet.
Inderdaad, je wordt niet zomaar vastgezet. J.D., de man waar het allemaal om gaat, heeft wel degelijk iets op zijn geweten. Een aantal bankovervallen, creditcardfraude.

Het begint allemaal als een project. Gegevens verzamelen voor een nieuw boek. Het boek is verdeeld in maanden en begint in juni. Vanaf het moment dat de eerste brief naar J.D. wordt gestuurd, kwam ik in de ban van het verhaal. Er komt een e-mail wisseling op gang. Vragen, over en weer gesteld, over het leven in de gevangenis en het zo gewone leven in Nederland.
In de maand augustus is er bijna dagelijks e-mail verkeer. Als lezer voelde ik steeds meer de opbouw van de aantrekkingskracht tussen twee mensen, die zo ver bij elkaar vandaan, zich in heel andere werelden bevinden. Verschillende emoties vallen over elkaar heen. Verliefdheid, seksuele aantrekkingskracht maar ook de onzekerheid, het wantrouwen vooral als J.D. om geld vraagt om e-mail tegoed te kopen.

De spanning wordt nog verder opgevoerd als Evelien een reis naar New York wint. Juist zij, die nooit iets wint. J.D. opzoeken in de gevangenis! Hem in levende lijve kunnen zien! Dat zijn de eerste gedachten die er door haar heen gaan.
En dan? Is het liefde of wordt het de grootste deceptie in haar leven?

Dit boek nam mij mee naar een hele andere wereld. Een wereld waarin een mens moet boeten voor zijn gemaakte fouten. Zijn veroordeling was terecht maar ik heb nu ook de mens achter de “misdadiger” gezien.
Het boek is heel bijzonder. Het sleept je mee en blijft bij je.

De cover spreekt al voor zich op een speelse en toch ludieke manier. Het laat meteen zien dat het hier niet om een zwaarwichtig verhaal gaat.

Het boek bevat vertaalde brieven en mails die Evelien uitwisselt met J.D. die in Amerika in de gevangenis zit. Het gaat hier bij dit boek niet zo zeer over het schrijftechnisch aspect omdat het vooral over mailverkeer gaat. Tussendoor afgewisseld met feitenkennis ter verduidelijking van gebeurtenissen in het boek.

Wat eerst een gewoon heen en weer schrijven is voel je als lezer al snel uitgroeien tot veel meer. De manier waarop ze mekaar prikkelen, de gedachtegang van Evelien tussendoor. De angst, twijfel, hoop,…
Tijdens het lezen kon ik ook mijn eigen emoties niet verbergen en die slingerden heen en weer. De inhoud van het boek heeft mij aan het denken gezet. Het is een wereld waar je als buitenstaander niet veel van weet en waar ook ikzelf, bepaalde vooroordelen over had.
Ik vind het bijzonder moedig wat ze zo openhartig schrijft, petje af voor de auteur. Het is een voorbeeld van hoe een leven een wending kan nemen die we helemaal niet zien aankomen.
De vraag is alleen hoe we er dan mee omgaan.

Dit is wat ik dacht toen ik de cover zag: ietwat luchtig en dus niet al te heftig, waarschijnlijk.
Toch heeft het verhaal veel indruk gemaakt op mij, met name omdat ik de openhartigheid enorm waardeer, ik een buitenstaander ben en niets weet over het gevangeniswezen in de USA. Alleen wat we van televisieseries en uit de boeken kennen, zo zal het bij de meeste van ons zijn, denk ik.
Het verhaal, heel mooi neergezet door het plaatsen van de vertaalde brieven en mails, waaruit zoveel spreekt: verliefdheid, wantrouwen, onzekerheid en seksuele aantrekkingskracht tussen de beide schrijvers.
Je vraagt je meteen af wat de hoofdpersoon zich in het hoofd haalt om contact te zoeken met een gevangene in de Verenigde Staten? Het is dan wel veilig misschien om toch een bepaalde afstand tussen hen te voelen? En dan toch de gedetineerde gaan bezoeken! Weg veilige afstand!
Ik ga geen uittreksel schrijven, omdat je het boek zelf moet gaan lezen.
Het is heel openhartig om een verhaal dat zo heel persoonlijk is, zo neer te schrijven.
Respect voor deze auteur!

'Fear can hold you prisoner. Hope can set you free.' Hoe toepasselijk.