De nimfen Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij De nimfen

Ik vond de Nimfen een heerlijk boek om te lezen. Door de korte hoofdstukken en de verschillende invalshoeken leest het boek makkelijk weg. Je gaat samen met de hoofdpersoon Mariana op jacht naar de dader. Dat de schrijver al in de eerste hoofdstukken drie potentiele daders opvoert maakt het alleen maar leuker. Alhoewel Mariana bij mij persoonlijk weinig sympathie opwekt is dat niet storend er zitten genoeg andere elementen in het boek die dat weer in balans brengen. In het boek zit ook nog een mooi gevonden verwijzing naar het eerste boek van de schrijver de stille patiënt.
De verwijzingen naar de Griekse mythologie geven het boek wat extra's maar het is niet alles overheersend. Kortom een aanrader!

Geschreven bij De nimfen

Opnieuw weet Alex Michaelides zijn lezers in het verhaal te sleuren. De nimfen blijkt nauw verbonden te zijn met De stille patiënt, zijn debuut. Van het begin tot het eind is het een spannenede, psychologische thriller, en zoals zijn lezers inmiddels wel weten, is psychologie de specialiteit van de schrijver. Details worden in subtiele hapjes gegeven. Het is een duister, mysterieus verhaal, dat men ook wel onder de noemer dark academia kan plaatsen. De elementen seizoen, universiteit, excentrieke karakters, en een gruwelijke moord passen naadloos in elkaar. De personages krijgen naarmate het verhaal vordert steeds meer diepgang. Lezers willen snel lezen, maar tegelijkertijd ook weer niet: de tijd nemen om andere interpretaties te ontdekken, is een van de kenmerken van Michaelides’ schrijfstijl, welke vlot, maar tegelijkertijd heel sereen overkomt. Enkele kleine signalen, kunnen ervoor zorgen dat het plot vrij eenvoudig is te doorzien, echter doet dit niet af aan het leesplezier. Ingrediënten als sfeer en de psychologie laten ervoor zorgen dat lezers nooit meer een boek van Alex Michaelides kunnen overslaan.

Geschreven bij De nimfen

Boek is lichtelijk beschadigd en vies aangekomen. Heb de kaft aan de voor en achter kant moeten schoonmaken. De randjes zijn beschadigd omdat het boek niet in een karton werd bezorgd maar in een enveloppe.

Geschreven bij De nimfen

Alex Michaelides (Cyprus, 1977) studeerde Engelse literatuur in Cambridge en scenarioschrijven aan het American Film Institute in Los Angeles. Ook studeerde hij drie jaar psychotherapie en werkte hij in een gesloten inrichting voor jongeren. Zijn debuut De stille patiënt werd een internationale bestseller, waarvan wereldwijd meer dan 2,5 miljoen exemplaren zijn verkocht.

In De nimfen volgen we de Grieks-Britse Mariana Andros, een psychologe die in Londen woont en daar ook als groepstherapeut werkzaam is.
Mariana rouwt nog om haar man Sebastian die ruim een jaar geleden verdronken is tijdens een vakantie in Naxos, Griekenland.
Haar nichtje Zoë, een studente aan de universiteit in Cambridge roept haar hulp in nadat haar medestudente en vriendin Tara vermoord is.
Tara was een van de vrouwelijke volgelingen, de Nimfen, van Edward Fosca, een professor in de Griekse tragedie aan de universiteit van Cambridge.
Mariana raakt geobsedeerd door Edward Fosca en nadat er nog een moord plaatsvindt is ze ervan overtuigd dat hij de dader is.
Die mening wordt niet door de politie gedeeld dus Mariana gaat zelf op onderzoek uit waardoor zij haar leven op het spel zet.

Het eerste dat opvalt is de werkelijk schitterende cover met een Griekse godin erop, samen met de titel een echte eyecatcher.
Vanaf het begin word je als het ware het verhaal ingezogen.
De auteur heeft een mooie, vlotte en filmische schrijfstijl, dit is echt genieten.
Met een goed opgebouwd plot waarvan het einde zeer verrassend te noemen is.
Ook de mythologie die in deze thriller verweven wordt is erg origineel.
Na het lezen van zijn debuut, De stille patiënt waren de verwachtingen hoog gespannen en hoewel ik zijn debuut nog iets beter vond, was ook De nimfen weer een heerlijk boek.
De auteur weet als geen ander hoe je een psychologische thriller moet schrijven en met De nimfen heeft hij weer een psychologisch pareltje geschreven.
Ik ben erg benieuwd naar wat de auteur nog meer voor ons in petto heeft.
Een auteur om te blijven volgen.

Geschreven bij De nimfen

Mariana Andros, een psycholoog met verdriet krabbelt op uit een diep dal, terwijl ze een paar vreemde moorden probeert op te lossen, om er uiteindelijk achter te komen dat ze geleefd heeft in een droom, misschien wel een nachtmerrie!

Marinana Andros, psycholoog, heeft een erg vervelend jaar achter de rug! Ze kan haar man Sebastian, die een jaar geleden overleed, niet echt loslaten. Ze had zich verstopt voor de wereld, ze was weggekropen in haar cocon, in haar werk, in haar gele huisje. En daar zou ze zijn gebleven als Zoë haar op die avond niet had opgebeld vanuit Cambridge. Hiermee was de nachtmerrie begonnen…

Na dit telefoontje gaat Mariana naar Cambridge, voor Zoë, om haar te steunen in haar verdriet om het verlies van haar vriendin Tara, die vermoord is! Mariana die zelf gestudeerd heeft aan de universiteit van Cambridge ontmoet hier ook Esward Fosca, professor Grieks drama. Een intrigerende man, een geliefd docent bij zowel collega’s als bij studenten. Toch vertrouwt Mariana hem niet, sterker nog, ze weet zeker dat hij de moordenaar is! Als ze ontdekt dat hij een mysterieuze groep vrouwelijke aanhangers heeft die zich De Nimfen noemen en Tara één van deze nimfen was en er nog een tweede nimf overlijdt twijfelt Mariana helemaal niet meer! Ze weet het zeker! Aangezien de politie op een ander spoor zit wil ze zelf bewijzen zoeken voor haar gelijk! Eigenwijs als ze is, gaat ze door, tot de ontknoping van deze lugubere moorden met een mythisch tintje!

Persoonlijk zou ik niet direct gevallen zijn voor de cover, of het feit dat het verhaal Griekse mythologie als thema heeft. Ik was meer geïnteresseerd omdat ik De stille patiënte ook had gelezen! Toch is de Griekse mythologie een originele rode draad door deze thriller heen en geen geschiedenisles geworden. Het verhaal is heel toegankelijk, vlot en sturend geschreven. De dagboekstukken zijn extra interessant en een mooi inkijkje in het brein van de moordenaar. Hoe alles tot één gesmeed wordt en er aan het einde een leuke onverwachte twist tevoorschijn komt, maakt De nimfen een mooi verhaal!

Geschreven bij De nimfen

Alex Michaelides groeide op in Cyprus, waar hij diepgaand kennis maakte met de Griekse mythologie en met Griekse tragedies. De auteur is liefhebber van de boeken van Agatha Christie. Zij kiest vaak afgesloten locaties, zoals een klein eiland, een trein, een boot of een landhuis. Dit doet Michaelides ook door te kiezen voor de universiteit van Cambridge, waar hij studeerde. Deze locatie staat in schril contrast tot een plaats waar moorden worden gepleegd.

Mariana Andros is een 36-jarige groepstherapeut. Ze woont in Londen en is in rouw omdat haar man Sebastian een jaar geleden in Griekenland is verdronken. Ze wordt door haar nicht Zoe gebeld omdat Zoe’s vriendin Tara vermoord is. Tara maakte deel uit van een studiegroep jonge vrouwen die bekend staat als de nimfen en geleid wordt door Edward Fosca, een charismatische professor klassieke talen. Mariana, die zelf in Cambridge heeft gestudeerd, gaat naar Tara, die haar vertelt dat waarschijnlijk Fosca achter de moord zit. Mariana wil er meer van weten en gaat op onderzoek.

Het verhaal verweeft Mariana's moeilijke verleden, haar patiënten en de Griekse mythologie met als locatie de Cambridge University met zijn gotische architectuur en tradities. Het Griekse tragedie-aspect is boeiend; voor wie niet of minder bekend is met de Griekse mythologie, geeft de auteur in zijn verhaal voldoende uitleg.

Mariana blijkt een sympathiek persoon. Ze heeft een groot verlies meegemaakt en is dit nog aan het verwerken. Ze heeft veel herinneringen aan haar studietijd in Cambridge en is vastbesloten aan te tonen wie de moordenaar is. Edward Fosca is een interessant personage, omdat hij zo charismatisch is en door zijn studentes bewonderd wordt. Zowel Mariana als Fosca zijn complexe personages.

De lezer wordt alle kanten op gestuurd bij het gissen naar de dader. Niet alleen de professor kan dit zijn, maar ook Fred, een jongeman die Mariana in de trein ontmoet en haar het hof maakt, Henry, een van haar patiënten die haar stalkt en een portier bij de universiteit. Uiteindelijk blijkt de ontknoping totaal onvoorspelbaar te zijn.

De nimfen heeft een goed tempo en is van het begin tot het einde een spannende psychologische thriller.

Geschreven bij De nimfen

Voor de leesclub van Thrillzone mocht ik De nimfen van Alex Michaelis lezen.

Het is de tweede thriller van Alex Michaelides, opgebouwd rond Griekse mythologie, psychologie en (rituele) moorden. Dat Alex Michaelides Engelse literatuur, scenarioschrijven en psychotherapie studeerde is goed te merken in De nimfen.

Hoofdrol is weggelegd voor Mariana, half Grieks/half Brits en groepstherapeut psychotherapie.

Het verhaal is opgedeeld in zes delen, die elk vooraf gegaan worden door een citaat van Griekse en Engelse dichters, filosofen of schrijvers. Deze citaten hebben betrekking op het deel dat volgt en laten de lezer erover nadenken. Tevens nodigen ze uit om op internet te kijken voor verdieping.

Mariana gaat haar nichtje Zoë, die in Cambridge studeert bijstaan, omdat haar vriendin Tara vermoord is. Mariana gaat gebukt onder het verlies van haar man Sebastian, nu één jaar geleden. Haar bijgeloof zegt haar dat Persephone, godin van de dood er wat mee te maken heeft.

Meteen in de proloog word je geprikkeld als je onderstaande zin leest.

“Edward Fosca was een moordenaar. Ze voelde het in haar botten, in haar bloed, ze voelde het tot in de kern van elke cel.”

Dit zegt Mariana’s intuïtie, die haar dwingt om bewijs te zoeken tegen professor Edward Fosca. Wat gaat zij ontdekken en hoe pakt dit uit voor haar als zij van inspecteur Sangha zich niet met het onderzoek mag bemoeien?

Ze blikt regelmatig terug op haar leven (met Sebastian) en dendert met oogkleppen op richting ontknoping. Wordt ze ‘wakker’ voor het te laat is?

“De dood vergezelde haar al sinds haar prille jeugd, volgde haar als een schaduw, loerde over haar schaduw. Soms dacht ze dat een boze godin uit de Griekse mythologie een vloek over haar had uitgesproken waardoor ze alle mensen van wie ze hield, moest verliezen.”

Door de zeer korte hoofdstukken en de beeldende, meeslepende schrijfstijl van Alex Michaelis blijf je lezen. Als lezer ga je samen met Mariana op jacht naar de dader. In de eerste hoofstukken worden er al dwaalsporen naar diverse mogelijke daders gelegd.
Dat Alex Michaelis van Brits-Cypriotische afkomst is en in Cambridge gestudeerd heeft is goed te merken in De nimfen. Het is net of jezelf ter plekke bent in deze sfeervolle en uitgebreid beschreven universiteitsstad.
Het is een gelaagd verhaal, dat zich langzaam ontwikkeld en waarin Griekse goden, psychologie, angst, macht en machteloosheid een belangrijke rol spelen.
Het is lekker mysterieus de gedachten van een onbekende persoon te lezen in een apart lettertype in een ultrakort hoofdstuk. Is hij/zij wie ik denk dat deze is?

De karakters handelen naar wat ze meegemaakt hebben in het verleden, m.n. hun jeugd. Je gaat begrip opbrengen voor Mariana en haar bijgeloof, voelt haar angst, verdriet, eenzaamheid en vastberadenheid.
En Edward Fosca? Uiteindelijk begrijp je wie hij is, maar of dit prettig is?
De bijpersonages geven de nodige spanning in het verhaal, maar leer je niet echt kennen.

Het mysterie rond de nimfen en professor Fosca houdt je het hele verhaal bezig. Hiervoor is het niet nodig om de personages bijzonder goed te leren kennen.Tijdens het lezen krijg je het gevoel dat de personages zich verder ontwikkelen, naarmate het verhaal meer diepgang krijgt.

Een heerlijke whodunnit waar je heel wat plezierige uurtjes mee zoet kan brengen.

Geschreven bij De nimfen

Absoluut magnifiek, geen woorden voor

Geschreven bij De nimfen

De Nimfen is een interessant combinatie tussen Griekse mythen en moorden. Dit zorgt voor een redelijk unieke opzet waardoor je als lezer graag door blijft lezen.

De Nimfen zijn een groep Cambridge studenten die gek zijn op hun Griekse docent. Wanneer een aantal leden van deze groep worden vermoord komt psychologe Mariana naar Cambridge om haar nichtje te steunen. Al snel raakt ze betrokken bij de zaak en bijt zich vast in haar gevoel.

Het thema van de Griekse mythologie vormt door het hele verhaal een belangrijke draad. Dit is goed verwerkt en loopt ook prima in elkaar over. Het is niet uitgebreid en langdradig de diepte in gegaan, maar is het gehele verhaal globaal omschreven. Waar nodig krijg je extra informatie en wordt steeds meer duidelijk hoe de groep van De Nimfen in elkaar steekt.

Er zijn genoeg momenten waarop verdachtmakingen ontstaan en die de lezer laten gissen naar de dader. De dagboek fragmenten die een paar keer voorbij komen, maken deze speurtocht naar de dader alleen maar interessanter.
Deze dagboek fragmenten zorgen voor de meeste psychologische spanning. Hier kruipt Michaelides bij je in het hoofd en zorgt ervoor dat je jezelf ook vast gaat bijten in het hoofd van de schrijver van deze fragmenten.

Buiten de dagboek fragmenten miste ik persoonlijk de psychische kracht dit ik in De stille patiënt wel heb gevoeld. Het maakt De Nimfen zeker geen slecht boek, maar op psychologisch vlak had ik meer verwacht.

De Nimfen leest vrij vlot en is interessant door de gekozen locatie en de Griekse mythologie. Hierdoor is het zeker de moeite waard op het boek te lezen.

Geschreven bij De nimfen

IK VIND DIT WEER EEN VOORTREFFELIJKE THRILLER VAN HEM
EN EEN VERRASSENDE EINDE IN EEN DAG UITGELEZEN