De politieman van de paus

Deze auteur speelt het klaar om je wanneer je in het boek begint, in een paar bladzijden mee op reis te nemen in terug de tijd, naar het Rome van 1899. Waar je de verbazing van de hoofdpersoon voelt wanneer hij te maken krijgt met de nieuwe ontdekkingen, zoals telefoon en auto's. Hij ervaart dat als prettig en kijkt uit naar de toekomst. Een frisse kijk op het leven heeft deze Carlo.
Carlo krijgt te maken met een onderwerp dat ook vandaag de dag aan de orde is gesteld: seksueel misbruik binnen de Rooms-katholieke Kerk. Het elkaar de hand boven het hoofd houden en alles binnenshuis houden is van alle tijden blijkt in dit verhaal. Het Vaticaan is ook onderwerp hier.
Het verhaal heeft een zwaar beladen onderwerp en het leed en het onvermogen van de betroffenen om er verandering in te brengen, wordt goed weergegeven. De berusting van een hele volksgroep, verschrikkelijk gewoon!

Het boek lees je vlot uit, mede omdat het je van Rome, via Brussel en Antwerpen weer terugbrengt naar Rome, met een knipoog naar Venetië. Het is een beeldend geschreven verhaal, zodat je ook de plaatsen voor je ogen ziet verschijnen. De auteur laat goed de verschillen in cultuur van de verschillende landen tevoorschijn komen. Ik had graag wat meer over Carlo's verleden willen lezen.
Heel leuk om ook Poirot in het verhaal tegen te komen, althans zijn naamgenoot.
Ik heb het boek, een mooie historische politieroman, heel graag gelezen.

Geschreven bij De politieman van de paus

Heel goede opzet: het zeer actuele probleem van het misbruik binnen de kerk, maar dan rond 1900. Dela Siena (de politieagent) wordt door kardinaal Colonna naar Antwerpen gestuurd om geruchten over misbruik te onderzoeken. Uiteraard stuit dela Siena op een beerput en blijft alles netjes toegedekt. Mooi tijdsbeeld geeft het boek, authentiek, en natuurlijk is de verschijning van detective Poirot (de broer van) een bijzonder geschikte vondst.
Het boek is spannend en in die zin is het de moeite waard. Alleen: er staan wel bijzonder veel zeer storende taalfouten in. De vraag is: wie heeft hier zitten slapen? De schrijver? De corrector? De uitgever?

Ik lees heel veel relithrillers en als je dan weer een nieuw boek ontdekt in dit genre is het afwachten of het iets is. Dit boek heeft mij verbaasd, een prima te lezen boek waarbij je je steeds de vraag stelt:
Wie heeft nu wat gedaan. Een aanrader. Spijtig van de taalfoutjes.

Geschreven bij De politieman van de paus

Goh wat was het boek een verassing totaal niet wat ik verwacht had misschien omdat het in een tijd afspeelt waar je doorgaans geen detective verhalen in vindt en ook de locatie. De sfeer wordt door de schrijver goed neergezet en kom je een beetje te weten hoe de wereld binnen het Vaticaan werkt.Met veel plezier gelezen.