In de ruimte is het stil

De autistische en non-verbale Nova is dol op ruimtevaart, en moet haar draai zien te vinden in het zoveelste pleeggezin. Dit keer een liefdevol pleeggezin, waar ze mag zijn wie ze is. In de tien dagen voorafgaand aan de lancering van de Challenger schrijft Nova iedere dag een brief aan haar zus Bridget. Bridget heeft namelijk beloofd dat ze samen met Nova de lancering op tv zal kijken. Maar de lancering komt steeds dichterbij en Bridget is er nog steeds niet. Waar is Bridget?

Het autisme van Nova is realistisch, waarschijnlijk omdat de auteur zelf ook ASS heeft. Daardoor kan ze heel duidelijk weergeven hoe prikkels werken en hoe innerlijke prikkels en externe prikkels zich verhouden. De pleegouders van Nova geven het goede voorbeeld: door te focussen op succeservaringen geven ze Nova de ruimte om zich te ontwikkelen en te groeien.

De relatie tussen de zussen en de stapjes die Nova zet staan centraal, terwijl de lancering van de raket dient als een stramien om het verhaal aan op te hangen. Aan het einde valt alles samen, op een prachtige maar ook bitterzoete manier. Aanrader voor zowel kinderen als volwassenen!

Het is 1986, en de twaalfjarige Nova kijkt reikhalzend uit naar de lancering van de spaceshuttle Challenger. Nova is gek op astronomie, ruimtevaart en alles wat met NASA te maken heeft, maar belangrijker nog: haar oudere zus Bridget heeft beloofd dat ze terug zou komen voor de lancering. Nova is autistisch. Ze kan niet altijd reageren zoals een twaalfjarige zou reageren, en kan niet alles wat haar leeftijdsgenoten wel kunnen, maar daardoor laat ze zich niet uit het veld slaan. Maar nu Bridget is weggelopen en Nova alleen in een nieuw pleeggezin is geplaatst, is er niemand meer die haar lijkt te begrijpen. Elke dag telt Nova af naar de lancering van de Challenger en naar het moment waarop ze Bridget weer zal zien.
•
“In de ruimte is het stil” is een boek dat heel veel indruk op mij gemaakt heeft. Boeken zoals deze kom je niet elke dag tegen. Je leest het verhaal vanuit Nova en vanuit de brieven die ze schrijft naar haar oudere zus Bridget. Ik ben van Nova gaan houden, een meisje dat haar weg zoekt in deze wereld. Een wereld die het niet gemakkelijk voor haar maakt. Nova leeft in haar hoofd en mensen begrijpen haar niet. Ze is een non-verbale autist en kan eigenlijk niet praten. Ze laat zich niet uit het veld slaan en is ongelofelijk sterk en dapper. Maar ze mist haar weggelopen zus enorm en ondanks dat je als volwassen lezer vrij snel ontdekt waar Bridget echt is, maakt het eind erg veel in je los. Misschien dat de jeugdige lezer dit minder snel doorheeft en het verhaal daarom meer meebeleven in het tempo van Nova en in dat geval zal het einde zeker verrassend zijn.
•
De schrijfstijl van Nicole Panteleakos was meeslepend, ontroerend, aangrijpend en liefdevol. Ze bracht alles op een hele realistische en respectvolle manier over. Heel knap hoe de auteur de zintuigelijke problemen van Nova over weet te brengen op de lezer. De auteur heeft Nova deels gebaseerd op haar eigen gedrag en dat vond ik toch ook wel heel bijzonder en mede daardoor was het ook zo realistisch. De brieven die Nova schrijft aan Bridget geven echt een inkijkje in de gedachtegang van Nova en je leeft zo met haar mee het gehele verhaal. De lancering en de liefde van Nova voor alles wat met de ruimtevaart te maken heeft liep als een rode draad door het gehele verhaal heen. Dat maakte het geheel ook net even iets luchtiger.
•
“In de ruimte is het stil” is een mooi en realistisch verhaal over een autistisch meisje. Het is een boek dat indruk maakt op een goede manier en je nadat je het uitgelezen hebt nog lang laat nadenken over de inhoud

er staat lichte beschadiging
maar je moet wel heel goed kijken
boek ziet er keurig uit voor 2e hands
goed en snel verzonden

Nova, 12 jaar, kijkt reikhalzend uit naar de lancering van de Challenger. Net als haar zus Bridget is ze gek op alles wat met de NASA, astronomie en ruimtevaart te maken heeft.
Over tien dagen wordt de spaceshuttle gelanceerd. Bridget zal dan weer bij haar zijn en zullen ze er samen naar kijken op tv. Bridget heeft dat aan Nova beloofd.
Door haar autisme kan Nova niet goed communiceren en uit ze zich anders dan andere kinderen. Middels brieven aan Bridget telt Nova de dagen af tot de lancering en tot Bridget terugkomt. Nova weet alleen niet waar de weggelopen Bridget is, terwijl Nova zonder haar zus in een nieuw pleeggezin is geplaatst.

De plaatsing in dit pleeggezin doet Nova goed. Je merkt de verandering in Nova zelf, zowel thuis als op school. Ze gaat vooruit en met name door de liefdevolle en gelijkwaardige behandeling die ze van Francine en Billy krijgt, de pleegouders. Door de brieven die Nova schrijft aan haar zus, maar ook door haar gedachten, merk je als lezer dat Nova helemaal niet dom is. Ze weet juist ontzettend veel van de ruimtevaart, maar door hoe ze eruit ziet en haar verminderde verbale communicatie denken volwassenen in het algemeen dat ze achterlijk is. Uit een gesprek tussen de pleegouders en mevrouw Steele, haar maatschappelijk werkster, blijkt dat deze mevrouw haar helemaal niet goed kent.

Het is interessant en prettig om te lezen en zien dat we juist ook op een vriendelijkere manier om kunnen gaan met kinderen met een beperking. Nova heeft, zoals wij dat met de kennis van nu noemen, een verstandelijke beperking in combinatie met autisme. Bridget leerde haar veel en zorgde altijd voor haar. Nova voelt zich in het begin als Bridget weg is duidelijk hulpeloos. Ze voelt zich schuldig tegenover haar zus, omdat ze het fijn heeft bij Francine en Billy, maar ook op school.
Haar pleegouders zijn uiteindelijk ook degenen die ontdekken dat Nova helemaal niet dom is en zelfs kan lezen.

Dit jeugdboek zal mogelijk nog beter aanslaan bij lezers vanaf 11-12 jaar als het benoemde jaartal pas in het nawoord naar vorenkomt en hierbij ook de schrijfstijl in acht nemend. Ook opmerkingen over neutronenbommen, president Reagan en Sovjet-Unie zal niet ieder kind van deze leeftijd iets zeggen. Uit een boek kun je uiteraard leren, maar in dit verhaal spelen deze termen geen rol. Het laat zien dat Nova deze kennis heeft, maar dat komt ook naar voren door alles wat ze weet over de ruimtevaart.
Hoewel de lancering van de Challenger specifiek in dat jaar was, kan de achtergrondinformatie meer naar het einde gegeven worden. Er zijn tenslotte afgelopen jaren meerdere raketten omhoog gegaan, gelukkig niet ontploft, maar dit maakt het boek wel actueler, tijdlozer en aansprekender voor kinderen. Een boek met interessante thema’s voor de grage lezer.

Nova is twaalf jaar en kijkt uit naar de lancering van de Challenger. Niet alleen omdat ze gek is op de ruimtevaart, maar ook omdat ze haar zus Bridget dan weer zal terugzien. Samen met haar zus is Nova uit huis geplaatst en verhuist ze van pleeggezin naar pleeggezin. Nu woont Nova echter alleen in een pleeggezin. Ook in dit gezin denken ze weer dat Nova niet kan praten en niet slim is. Zij zijn echter wel heel vriendelijk voor Nova en langzamerhand komen ze erachter dat Nova veel meer kan dan dat ze denken. Nova is autistisch, maar absoluut niet dom.

In dit schitterende boek mogen wij als lezer het verhaal van de lancering van de Challenger meebeleven vanuit de ogen van een autistisch meisje. Het boek is enorm mooi geschreven en tot op het laatst boeiend. Nadat ik het boek uit had heb ik nog lange tijd nagedacht over de inhoud. Ook nu nog worden mensen beoordeeld op uiterlijk en overkomen, maar wat speelt zich echt af binnenin de mens....

Een prachtige roman
Het verhaal van een autistisch meisje
Wat op zoek is naar haar verdwenen zus
Ze komt terecht in diverse pleeggezinnen
Waar ze veel mee maakt met pleegouders
Een verrassend en ontroerend slot
Een aanrader !

Meteen vanaf het eerste hoofdstuk word je meegenomen in het verhaal van ‘In de ruimte is het stil’. Nicole Panteleakos vertelt het verhaal van de autistische Nova op een hele mooie en bijzondere manier. Aan de ene kant lees je hoe het met Nova gaat in haar nieuwe pleeggezin en aan de andere kant communiceert Nova op haar manier via brieven met haar zus. Stukje bij beetje ontdek je samen met Nova wat ze tot nu toe heeft meegemaakt. Daarnaast kijk je met haar uit naar de komst van haar zus om de spaceshuttle de ruimte in te zien gaan.

Het is moeilijk om goed onder woorden te brengen hoe bijzonder dit boek is. Hoofdpersonage Nova is een bijzonder meisje dat het moeilijk vindt om te communiceren en dat zich anders uit dan andere kinderen. Panteleakos brengt dit op een mooie manier naar voren. Je leest vanuit Nova’s gedachten hoe zij de wereld beleeft. Heel bijzonder.

De ontknoping van ‘In de ruimte is het stil’ zorgt voor tranen in je ogen. Als volwassen lezer zie je deze ontknoping waarschijnlijk al wel aankomen; de jongere doelgroep zal het tegelijkertijd met Nova ontdekken. Dit boek heeft heel veel indruk op me gemaakt. Absolute aanrader om te lezen, voor jong én oud!