Judgement At Nuremberg

Geschreven bij Judgment At Nuremberg

Indringend rechtbankdrama over één van de processen die de Amerikanen hielden in de Duitse stad Neurenberg, vlak na de Tweede Wereldoorlog. Met de aanvang van de Koude Oorlog werd het laatste proces gevoerd op 14 juni 1949. In totaal werden bij de Neurenberg-processen 99 nazi's veroordeeld van wie geen enkele, tijdens het maken van deze productie, nog achter slot en grendel zat! Een haast vergeten meesterwerk van producent/regisseur Stanley Kramer (1913-2001), naar een verhaal/scenario van Abby Mann, die voor zijn prestatie een Oscar in ontvangst mocht nemen. De indrukwekkende cast van grote filmsterren resulteert in een aantal uitmuntende acteerprestaties met voorop Spencer Tracy (1900-1967) als de hoofdrechter. Maximilian Schell geeft een formidabele performance als de advocaat van de aangeklaagden. Het leverde hem de Oscar voor "beste mannelijke hoofdrol" op, hoewel hij pas als vijfde naam op de credits staat vermeld, een unicum! Gedenkwaardige gastoptredens van Judy Garland en Montgomery Clift, beiden in de nadagen van hun carrière en kampend met de nodige persoonlijke problemen. Montgomery Clift (1920-1966) kon tijdens de opnamen moeilijk zijn tekst onthouden, zodat vele extra takes noodzakelijk waren. Richard Widmark (1914-2008) is perfect als keiharde hoofdaanklager, terwijl Burt Lancaster een op het eerste gezicht ijskoude nazi-rechter op het doek zet. En wat is het heerlijk om Marlene Dietrich nog eens "Lili Marlene" te horen zingen, al zijn het maar een paar regels! Deze DVD is voorzien van de originele ouverture en excitmuziek in de vorm van populaire soldatenschlagers: "Wenn Die Soldaten Durch Die Stadt Marchieren", "Oh Du Schönes Westerwald" en "Schwarzbraun Ist Die Haselnuss". Verder nog "Wenn Wir Marchieren", "Du Du Liegst Mir In Herzen", "Liebeslied" en natuurlijk "Lili Marlene". De originele muzikale score is van Ernest Gold. De film kent een aantal hartverscheurende scènes zoals wanneer de hoofdaanklager meent een gruwelijke film (van de vernietigingskampen) te moeten afspelen in de rechtszaal en men als toeschouwer gedwongen wordt mee te kijken naar de akelige beelden. Een andere scène zegt weer iets over de mensheid in het algemeen als de hoofdrechter op een avond de voortgang van het proces overdenkt in een Duits café (bierstube), terwijl om hem heen de Duitsers luidruchtig feestvieren en bier drinken alsof er nooit iets is gebeurd! Grootse klassieker, met prachtige en zeer toepasselijke zwart/wit fotografie van Ernest Laszlo, die nooit in de vergetelheid mag raken en eigenlijk thuishoort in het volle licht van de schijnwerpers!

Voordeel: goede kwaliteit. Nadeel: prijzig.