Verloren levens

Geschreven bij Verloren levens

In dit mooie boek leren we Ziya kennen. Hij heeft al veel meegemaakt in zijn leven en er lijkt maar geen eind aan te komen.
De diensttijd speelt een hele grote rol in zijn leven. In het leger gaat het er hard aan toe. Ziya krijgt er met veel vernederingen te maken. Ook zijn er veel leugens waar hij niets aan kan veranderen. Hij leert er Kenan kennen en ze worden vrienden.
Na de diensttijd gaat ieder weer zijn eigen weg. Kenan gaat weer naar zijn geliefde dorp en Ziya woont in een grote stad.
Op een gegeven moment gebeurt er iets met de vrouw van Ziya en hij kan dan de rust niet meer vinden.
Hij zegt zijn huur van de woning op en vertrekt naar een klein dorp waar Kenan woont. Kenan heeft met trots veel over het dorp verteld in hun diensttijd.
Ziya wordt dan ook door Kenan en zijn familie met open armen ontvangen. Hij is al snel gewend om in het mooie dorp te wonen en denkt dat ook iedereen in het dorp blij is met zijn komst.
Dan gebeurt er iets verschrikkelijk met Kenan. En door dit voorval blijkt Ziya dan toch iemand die door de dorpsbewoners als buitenstaander wordt gezien.
Er doen vele roddels de ronde en Ziya begrijpt dit totaal niet. Het is dan ook maar de vraag of Ziya de rust kan vinden waarnaar hij op zoek was.
Wat een geweldig boek om te lezen en leefde er helemaal in mee. Echt een aanrader want zo kom je iets te weten van de Turkse cultuur.

Geschreven bij Verloren levens

In dit boek maken we kennis met Ziya, een rechtschapen man van midden veertig.
Hij heeft een bewogen leven achter de rug waarin zijn diensttijd wel een hoofdrol speelt. Hij heeft hier veel geleden onder de leugens die voor waarheid werden afgedaan, en heeft veel vernederingen moeten ondergaan. Hij leert daar ook zijn vriend Kenan kennen. Na zijn diensttijd woont hij in een grote stad maar om de rust te vinden in zijn leven vertrekt hij naar een klein dorpje in West Turkije, waar zijn dienstmakker Kenan altijd zo lovend over sprak. Ziya wordt liefdevol verwelkomd door Kenan en zijn familie. Ook de dorpelingen sluiten hem schijnbaar in de armen. Wanneer zijn vriend sterft blijkt hij echter toch ‘de buitenstaander’ te zijn. Of hij uiteindelijk de rust vindt die hij zoekt is nog maar de vraag.
Toptas beschrijft in prachtig proza het leven in een klein Turks dorpje en geeft een kijkje in de Turkse cultuur. De voorbereidingen van een bruiloft bijvoorbeeld worden prachtig beschreven. Soms lopen werkelijkheid en droom op een verrassende wijze door elkaar, maar dit schaadt het leesgenot geenszins. Het verhaal verspringt af en toe in tijd, al lezend werden de vragen, die dit bij mij opriep, snel duidelijk.

Geschreven bij Verloren levens

‘Verloren Levens’ is een verhaal in de magisch-realistische traditie, Toptaş wordt door de Frankfurter Algemeine dan ook vergeleken met Franz Kafka. Het is een stijl die mij niet heel erg kan bekoren, ik werd bij tijd en wijlen vooral heel erg moe van het boek. Pas tegen de helft van het verhaal komt er een voor mij herkenbare lijn in en is het boek volgbaar. Ondertussen schetst Toptaş wonderlijke en mooie taferelen, de eerlijkheid van kinderen en de pracht van de natuur. Hierdoor heb ik het boek, in etappes toch uit kunnen lezen, want het is prachtig wat hij schrijft, maar ik hou toch meer van boeken die duidelijker een verhaallijn volgen dan die vooral beelden en situaties schetsen.

‘Verloren Levens’ is een verhaal in de magisch-realistische traditie, Toptaş wordt door de Frankfurter Algemeine dan ook vergeleken met Franz Kafka. Het is een stijl die mij niet heel erg kan bekoren, ik werd bij tijd en wijlen vooral heel erg moe van het boek. Pas tegen de helft van het verhaal komt er een voor mij herkenbare lijn in en is het boek volgbaar. Ondertussen schetst Toptaş wonderlijke en mooie taferelen, de eerlijkheid van kinderen en de pracht van de natuur. Hierdoor heb ik het boek, in etappes toch uit kunnen lezen, want het is prachtig wat hij schrijft, maar ik hou toch meer van boeken die duidelijker een verhaallijn volgen dan die vooral beelden en situaties schetsen.