De andere zoon hoe ver gaat de liefde van een moeder?

Geschreven bij De andere zoon

Vier dagen had ik nodig. Meer niet. Vier dagen leefde ik in een wereld van moord, autisme (of Asperger), hopeloosheid, eerlijkheid, verdriet, liefde en logica van een autist. Ik kan je zeggen; die vier dagen waren er vier waar ik met plezier op terug kijk.

Het verhaal is pakkend en actueel, zoals alle boeken van Picoult. Al haar boeken snijden een onderwerp aan die iedereen kent en die iedereen uit deze tijd kent. Dit boek is niks nieuws. Autisme word steeds meer herkent en bekend en in dit boek draait het om de 18 jarige Jacob, welke leid aan het syndroom van Asperger, een vorm van Autisme, die een passie heeft voor crime scenes. Zijn favoriete tv programma is een CSI achtige serie, een serie die hij keer op keer kijkt en keer op keer aantekeningen maakt alsof hij het voor de eerste keer ziet. Want, zegt hij “Je weet maar nooit of ze dit keer niet de dader pakken.”
Hij is zelfs zo gek op crime scenes dat hij in huis zijn eigen plaats delicten in elkaar zet (moeder’s is erg blij als hij weer aan de haal is gegaan met stroop en rode kleurstof) en dankzij zijn politie scanner weet hij ook wanneer er in zijn woonplaats echt wat aan de hand is en waarvan zijn hart werkelijk sneller gaat kloppen van opwinding.
Totdat hij zelf word verdacht van moord…

507 bladzijdes lijken veel, maar niet als je leest in een Picoult boek, want dan had je best er nog honderd bij willen hebben. Alleen maar om meer te weten te komen over de personages. En dat terwijl ze die toch echt geweldig goed beschrijft.

Ik heb tijdens het lezen zitten glimlachen, kippenvel gehad, mijn hoofd geschud en gekrabt en ondertussen Jacob in mijn hart gesloten. Het is dan misschien een fictief persoon. Als hij echt was had ik hem omhelst (of misschien niet, gezien het feit dat hij daar niet van houd).

Dit boek leert je iets over mensen met autisme. Het geeft je een kijkje in hun leven. Maar het leert je ook de machteloosheid van een moeder die moet toezien hoe haar zoon word aangeklaagd tot moord en al achttien jaar worstelt met de buitenwereld die niet snapt waarom haar 18 jarige zoon gillend in de supermarkt staat. Je leert hoe het is als jij het gezonde broerje bent en je grote broer autisme heeft. Je krijgt de kant te zien van het broertje die de grote broer moet spelen over zijn grote broer.

Het klinkt misschien heel zwaar. Dat vind ik zelf niet. Want Picoult schrijft op een bepaalde manier dat het verhaal niet beladen word. Het is niet een verhaal die op je schouders duwt. Het is luchtig maar met een sterk onderwerp en ondertussen laat het je zelf bijna notities maken van het hele gebeuren. Je bent bijna Jacob… maar dan in een andere wereld.

Het heeft mij een andere kijk gegeven op de vooroordelen die je vaak hebt met mensen als ze “raar” doen. We moeten ons realiseren dat we soms niet van de buitenkant kunnen zien of iemand leid aan een syndroom. Autisme is niet te zien aan het lichaam, het is te zien in een gedrag en iemand met autisme is niet meteen een gek. Maar wel iemand die niet word begrepen. De volgende keer dat ik iemand vreemd zie doen zal ik toch minder snel denken dat hij koekkoek is en gewoon mijn schouders ophalen en door lopen.

Geschreven bij De andere zoon

heb dit boek in 1 adem uitgelezen. heb zelf een broertje met het syndroom van asperger. en heb veel overeenkomsten ontdekt. erg leerzaam. vind jodi picoult echt een geweldige schrijfster. ik raad iedereen aan haar boeken te lezen.

Geschreven bij De andere zoon

Het boek is leuk, de personages zijn goed weer gegeven. Het nadeel vind ik dat je halverwege het plot wel door hebt. Daarbij mis ik "iets" op het einde. Ga ik hier niet beschrijven i.v.m. spoilers.

Geschreven bij De andere zoon

Tijdje geleden het boek al gekocht. Niet echt tijd gehad om er in te beginnen. Maar als je eenmaal begonnen bent kun je niet zomaar meer stoppen! Het blijft boeien! Knap geschreven vanuit de ogen van een autist! Wel even wennen aan alle personages!
Ik raad het boek aan iedereen aan! Net als alle andere boeken van Jodi Picoult!

Geschreven bij De andere zoon

Mijn tweede Picoult boek dat ik no time uit heb gelezen. Laat je niet afschrikken door de toch wel vele aantal pagina’s, want daar heb je niet eens erg in! Ondanks dat ik zelf geen moeder ben, voel je ontzettend mee met Jacob’s moeder en vraag je jezelf af wat jij zou doen als je in de supermarkt zo’n kind door het lint ziet gaan. En dat alleen maar omdat de mevrouw die elke zaterdag iets gratis weg geeft er niet is. Je voelt je ontzettend wanhopig als Jacob in de gevangenis zit en zichzelf verwond omdat de bewaarders hem niet (willen?) snappen en hij gedwongen af moet wijken van zijn schema.

Ik heb zowel gehuild en gelachen met dit boek. De wanhoop is verschrikkelijk, maar de droge humor van Jacob zorgt ervoor dat je onbewust in de lach schiet. Hij neemt namelijk alles letterlijk. Als zijn moeder vraagt hoe hij heeft geslapen, antwoordt hij domweg met “op mijn buik”. Zijn moeder werkt zichzelf elke dag een slag in de ronde om op woensdag een gele maaltijd en op donderdag een bruine maaltijd klaar te maken zodat er maar geen meltdown ontstaat. Als Jacob dan vrolijk een glas cola voor zichzelf inschenkt, terwijl het Witte Maaltijd dag (eerste dag van de maand) is, is dat ook gewoon heel grappig.

Geschreven bij De andere zoon

Dit boek is echt een aanrader.

ik kende de schrijfster niet, maar werd aangetrokken door de achterflap. Echt een boek dat je in 1 keer wil uitlezen. Spannend tot op het laatste moment, doorweven met humor.

Geschreven bij De andere zoon

aangrijpend boek, meeslepen, aangenaam om lezen

Geschreven bij De andere zoon

Voordelige koop, dat is wat ik er goed aan vind.

Geschreven bij De andere zoon

Ik wilde het lezen omdat ik zelf ook Asperger heb. De hoofdpersoon is alleen wel geschetst als een stereotype autist.. Wat ik een beetje jammer vond.. Maar ja, die heb je er ook tussen zitten.. :P

Geschreven bij De andere zoon

Dit boek is een echte aanrader!
Ik schrok in het begin nog wel van het aantal personage's die erin voorkomen & dat er zovaak werd ''gewisseld'' tussen de personage's, maar al snel weet je wie iedereen is en stoor je er helemaal niet meer aan!
Ik heb dit boek in een ruk uitgelezen! In de middag opgehaald en die zelfde avond alweer uit!
Laat je niet afschrikken door de dikte van het boek! Als je eenmaal leest ga je non-stop door! En het is fantastisch geschreven, het boek slokt je als het ware helemaal op!

Het enigste minpuntje wat mij betreft is het einde. Je blijft toch met veel vragen zitten zoals: Wordt Jacob nou wel of niet schuldig verklaard en hoe zit het met Theo, is hij nu veroordeeld of niet? Min of meer een open einde dus.

MVG
xladytjex